فکرشو کنین که خاطر یه آدم فوق العاده براتون عزیزه. انقدر که نمیخواین هیچ چیزی اذیتش کنه...
حالا این آدم، داره انتخاب اشتباهی میکنه. داره خودش رو درگیر آدم اشتباهی میکنه. بخاطر فرار از تنهایی و برآوردن نیازهاش. [قطعا من هم جنس نمیتونم از همه لحاظ راضی باشم برای همه ی تنهاییش]...
چیکار میکنید؟ حرف زدن ها فایده نداره... اون برمیگرده سر پله اولش. چون فکر میکنه تقصیرکاره. فکر میکنه دوست نداشتنیه. کلی انگ به خودش میبنده چون دوست ترش نداشتند... میخوام از حال بدش محافظت کنم اما حرف زدن های من هم به درجاتی دیگه ممکنه لطمه بزنه به رابطه خودمون...
ناراحتم
نظرات (۵)
ال
يكشنبه ۱۲ بهمن ۹۹ , ۲۱:۴۹سلام.امیدوارم خوب باشی. کامتنم به پست ربطی نداره.
می خواستم اگر ممکنه من رو یه راهنمایی کنی.ترم سومم از الان روی چه مهارت هایی کار کنم که توی بالین بتونم عملکرد خیلی خوبی داشته باشم.میخواستم یه کتابی رو شروع کنم که راهنمای تفسیر عکس های رادیوگرافیه.کتاب پیشنهادیت برای یاد گرفتنش رو میشه بگی؟
ممنونم
Life Rhythm
۱۳ بهمن ۹۹، ۲۲:۰۳Agnes :)
چهارشنبه ۸ بهمن ۹۹ , ۰۳:۵۴بهش فرصت تجربه ی اشتباه بده
قرار نیست همه ادما همه جای زندگی راه درست رو برن
lady unicorn
سه شنبه ۷ بهمن ۹۹ , ۲۰:۲۶هیج کاری نمیشه کرد... باید بره و سرش به سنگ بخوره و برگرده... فقط بعدش حمایتش کن و مراقبش باش.
مریم ?
سه شنبه ۷ بهمن ۹۹ , ۱۵:۳۱متاسفانه باید بذاری سرش به سنگ بخوره. وظیفت رو انجام دادی اگه یه بار گفتی دیگه نصیحت و دلسوزی تکراری فقط اون آدم رو ازت دور میکنه.
من قبلا سعی کردم تجربه هام رو به دوستام بگم و جلوی اشتباه کردنشون رو بگیرم ولی فقط فراری شدن ازم. اونا توی من دنبال دوست (حتی از نوع فیکش) میگشتن نه مشاور یا مادر یا خواهر بزرگتر.
لیمو جیم
سه شنبه ۷ بهمن ۹۹ , ۱۴:۱۶وقتی یکی دوبار گفتی و اثر نکرد دیگه بیخیال.بذار خودش بره تجربه کنه بفهمه اشتباه بود انتخابش
چون مسئول انتخاب های اون یا کنترل کردنش نیستی.اینکه بعد از دو بار گفت و گو همچنان بخوای یا دوست داشته باشی حرفت رو گوش کنه نوعی کنترل گریه.من اینو نمیدونستم.جدیدا متوجهش شدم و چقدر هم خودم بهش دچارم و چقدر هم از انرژی درونمون کم میشه
پس
رهاش کن